Golden Girls, laatste weekend en op weg naar huis
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Cambodja Project 2010
31 Augustus 2010 | Thailand, Bangkok
Dag lieve lezers,
Hier dan de beloofde verhalen vanaf afgelopen vrijdag. Nu zijn we echt onderweg naar huis. Na een lange busreis zitten we nu op het vliegveld van Bangkok. Over anderhalf uur gaat onze vlucht richting Dubai.Morgen om half 2 kunnen jullie ons verwelkomen op Schiphol!
Nog even een feitje; 31 augustus 2010, 00.21 uur (lokale tijd):
32.385 paginabezoek op onze site! Een echt record. Dat zijn gemiddeld (gerekend vanaf 19 juni j.l.) 449,79 bezoeken per dag! GEWELDIG!!!!
Veel leesplezier en tot morgen
Peterhans
Vrijdag 27 en Zaterdag 28 augustus, door April
Na al twee keer afscheid genomen te hebben van Yok, mocht dat ook een derde keer, want vanochtend stond ze naast ons bed! Samen met Narin (waar we nog geen afscheid van hadden kunnen nemen) was ze naar het huis gefietst de ‘final goodbye’. Met z’n allen hebben we de tassen ingepakt en de kamer opgeruimd (die eruit zag alsof er een bom in was ontploft). Yok heeft goed meegeholpen door minstens 15 kakkerlakken ieders tas te hebben geschud.
Om half elf was het dan zover. Na een moeilijk afscheid van onze lieve vriendinnetjes en de familie werden we door twee tuktuks naar de Blue Dolphin gebracht (voor de verandering).
Zonder Petterhams, die jullie nog op de hoogte aan het houden was, werden we opgehaald door de tuktuk die ons naar het busstation bracht. Gelukkig was Ph wel op tijd en om 1 uur zaten we ben z’n allen in de bus naar Sihanouk Ville.
Na een uurtje of 6 zaten we in guesthouse Marakar. Na het douchen en uitrusten werd de laatste verassing bekend gemaakt. Morgen gaan we met de boot naar Koh Rong San Lam! Een paradijsje op ongeveer 3 uur varen van de kust van Sihanouk Ville.
’s Avonds liepen we over het strand op zoek naar een leuk restaurantje. Uiteindelijk kozen we voor Kelly’s Shack. Hier hebben we genoten van een heerlijk diner! Na afloop had Syna nog een leuk cadeau voor ons. Prachtige sjaals waar hij onze naam op heeft laten stikken. Wat een schatje is het toch!
Na dit mooie eind van de dag zijn we lekker gaan slapen, want moe waren we zeker!
Dus….we moesten weer vroeg opstaan voor de bootreis. We zagen er toch een beetje tegenop om zo lang op een boot te zitten, maar het was heerlijk! Het was super lekker weer en we hadden een prachtig uitzicht. Het water was zo blauw dat we er het liefst meteen in waren gesprongen!
Hoe dichter we bij het eiland kwamen, hoe meer zin we hadden in het snorkelen! Gelukkig werd het snorkelapparatuur bij aankomst meteen in onze handen gedrukt!
Helemaal uitgedost sprongen we het water in. Na een lesje van Petterhams had ook Syna door hoe zo’n snorkel werkt en konden we met z’n allen genieten van de wereld van de vissen. Iedereen kon weer lekker het kind uithangen en om de zoveel seconden werd er: ‘Een zeester!’ ‘kijk! Een blauwe met strepen!’ of iets dergelijks geroepen. Het was helemaal geweldig. Na een uur genieten waren onze beentjes toch een beetje moe en werden we weer opgehaald door de boot.
Terug op het eiland kregen we een heerlijke lunch en konden de verloren uurtjes slaap ingehaald worden in de hangmatten. Al veel te snel werden we weer opgehaald voor een nieuwe duik. Wat een luxe!
Na een prachtige zonsondergang kregen we een heerlijk diner van gebarbecuede vis en groente en als toetje uiteraard fruit. Met een doos Anchor Bier hebben we een hele leuke avond gehad en veel gelachen.
Zondag 29 augustus, door Quirine
De zee maakt onrustige geluiden en hier en daar hoor je een hond blaffen of wat voetstappen van een voorbijganger, en dat terwijl je rustig in een hangmat ligt te luieren genietend van dat wat er om je heen gebeurt. Dit zou het perfecte plaatje zijn, en in zekere mate voldoet Koh Rong San Lam ook aan dit beeld, toch een beetje jammer dat het met bakken uit de hemel komt en de wolken uit woede donderende geluiden maken. Desalniettemin gaan Petter Hams en Syna, die kirrend als een kind zich loopt te verheugen op nog een snorkeltocht, mee met de boot om naar de bodem van de zee te kijken…
Beiden komen kotsmisselijk terug terwijl wij rustig aan het lezen zijn of in onze boekjes aan het schrijven zijn. Het einde van de reis is in zicht en dat is duidelijk merkbaar. Er worden om de haverklap herinneringen opgehaald en bij de gedachte aan afscheid nemen van Syna gaat de stemming ook meteen op standje depressief. Gelukkig merkt de praatjesmaker er weinig van en liggen we binnen de kortste keren weer dubbel van het lachen.
Van een tropische regenbui kan ik hier niet spreken, al sinds vanmorgen vroeg regent het als een gek en pas vlak voordat de boot voor terug gaat naar Sihanoukville houdt het op. Hierdoor kunnen we om de tijd te doden nog even het mini dorpje bekijken. Avontuurlijk als we zijn springen we over een riviertje om de overkant te bereiken en durven we wel helemaal tot het einde van de gammele pier te lopen om het eiland eens van een afstandje te bekijken. Met een timing die zoals altijd weer perfect is, zijn we precies op tijd terug om op de boot te stappen en terug te gaan naar Sihanoukville. De reis wordt niet door iedereen als prettig ervaren, wat leid tot een flinke overgeefbeurt van Regy. Gelukkig kan ze er zelf achteraf om lachen “weer een ervaring erbij” en kan Lynne het nog ophouden totdat het wegvaagt.
De laatste avond met z’n allen moet een feestje worden hebben we besloten. Bij de ‘Holy Cow’ nuttigen we ons diner (dat is weer eens wat anders dan een blauwe dolfijn). Met z’n vieren hebben we een kaart voor Syna geschreven met de boodschap dat we vanuit Nederland een gepast cadeau naar hem zullen sturen. Wat het is, dat weet hij niet. Wij wel, want wij gaan het maken; een fotoboek met alle foto’s van de fotoshoots die hij ons van hem liet nemen of hij met de zelfontspanner van zichzelf nam (geloof me, dat zijn een heleboel foto’s!). Na een uitleg over zoenen met Cambodjanen en Westerlingen gaan we in de benen, opzoek naar een leuke plek om te dansen en te drinken.
Een plek om te dansen is moeilijk te vinden, er zijn wel een paar grote discotheken, maar dat zijn of hoerenplekken of maffiavergaderplaatsen. Gelukkig zijn er zat barretjes en zetten we ons uiteindelijk neer bij een bar die een naam heeft met een aap (we blijven in het dieren thema). Vooral Syna vind de avond helemaal geweldig, wat ons ook goed doet, en er voor zorgt dat hij vooral lekker blijft drinken. We zijn een vreemde groep zo met z’n zessen, maar het is super gezellig en ondanks dat we niet meer hebben gedanst, was dit een geweldige afsluiting van een geweldige periode met deze mensen.
Maandag 30 augustus, door Lynne
4 Weken geleden beschreef ik de heenreis. Vandaag, na prachtige ervaringen te hebben opgedaan in deze weken, schrijf ik over de terugreis. Bijna van iedereen en alles hadden we al afscheid genomen de laatste dagen, maar nog niet van Syna. We hebben het misschien niet zo vaak over hem gehad in alle weblogs, maar Syna is een hele lieve, grappige maar vooral speciale jongen door zijn verleden. We hebben een ontzettend leuke band opgebouwd, zoals hij het noemt ‘als grote broer en zijn zusjes’. En vandaag moesten we afscheid nemen. Uiteraard met heel wat gehuil, we blijven immers een meidengroep. Maar er ligt ook wat leuks in het verschiet: met het idee dat we iedereen binnen 40 uur weer zouden kunnen zien en omhelzen, gingen we op reis naar het vliegveld in Bangkok. 14 Uren van draaien, hangen, overstappen, puffen en wc-stops later, kwamen we daar ongedeerd aan en vielen we aan op het eerste westerse teken: de Burger King. We missen Cambodja nu al, maar kijken ontzettend uit naar jullie!
Tot morgen, X X X X X X
Veel liefs,
April, Lynne, Quirine, Regy en Peterhans
Wil jij ook het Cambodja project steunen? Maak dan jouw vrijwillige bijdrage over op:
Stichting En Route, Rotterdam:
Giro 2619459 o.v.v. Cambodja 2010
Alvast super bedankt!
Het Cambodja project is een initiatief van Stichting En Route uit Rotterdam( http://www.stichting-enroute.nl )
X X X X X X
Veel liefs,
April, Lynne, Quirine, Regy en Peterhans
Wil jij ook het Cambodja project steunen? Maak dan jouw vrijwillige bijdrage over op:
Stichting En Route, Rotterdam:
Giro 2619459 o.v.v. Cambodja 2010
Alvast super bedankt!
Het Cambodja project is een initiatief van Stichting En Route uit Rotterdam( http://www.stichting-enroute.nl )
Hier dan de beloofde verhalen vanaf afgelopen vrijdag. Nu zijn we echt onderweg naar huis. Na een lange busreis zitten we nu op het vliegveld van Bangkok. Over anderhalf uur gaat onze vlucht richting Dubai.Morgen om half 2 kunnen jullie ons verwelkomen op Schiphol!
Nog even een feitje; 31 augustus 2010, 00.21 uur (lokale tijd):
32.385 paginabezoek op onze site! Een echt record. Dat zijn gemiddeld (gerekend vanaf 19 juni j.l.) 449,79 bezoeken per dag! GEWELDIG!!!!
Veel leesplezier en tot morgen
Peterhans
Vrijdag 27 en Zaterdag 28 augustus, door April
Na al twee keer afscheid genomen te hebben van Yok, mocht dat ook een derde keer, want vanochtend stond ze naast ons bed! Samen met Narin (waar we nog geen afscheid van hadden kunnen nemen) was ze naar het huis gefietst de ‘final goodbye’. Met z’n allen hebben we de tassen ingepakt en de kamer opgeruimd (die eruit zag alsof er een bom in was ontploft). Yok heeft goed meegeholpen door minstens 15 kakkerlakken ieders tas te hebben geschud.
Om half elf was het dan zover. Na een moeilijk afscheid van onze lieve vriendinnetjes en de familie werden we door twee tuktuks naar de Blue Dolphin gebracht (voor de verandering).
Zonder Petterhams, die jullie nog op de hoogte aan het houden was, werden we opgehaald door de tuktuk die ons naar het busstation bracht. Gelukkig was Ph wel op tijd en om 1 uur zaten we ben z’n allen in de bus naar Sihanouk Ville.
Na een uurtje of 6 zaten we in guesthouse Marakar. Na het douchen en uitrusten werd de laatste verassing bekend gemaakt. Morgen gaan we met de boot naar Koh Rong San Lam! Een paradijsje op ongeveer 3 uur varen van de kust van Sihanouk Ville.
’s Avonds liepen we over het strand op zoek naar een leuk restaurantje. Uiteindelijk kozen we voor Kelly’s Shack. Hier hebben we genoten van een heerlijk diner! Na afloop had Syna nog een leuk cadeau voor ons. Prachtige sjaals waar hij onze naam op heeft laten stikken. Wat een schatje is het toch!
Na dit mooie eind van de dag zijn we lekker gaan slapen, want moe waren we zeker!
Dus….we moesten weer vroeg opstaan voor de bootreis. We zagen er toch een beetje tegenop om zo lang op een boot te zitten, maar het was heerlijk! Het was super lekker weer en we hadden een prachtig uitzicht. Het water was zo blauw dat we er het liefst meteen in waren gesprongen!
Hoe dichter we bij het eiland kwamen, hoe meer zin we hadden in het snorkelen! Gelukkig werd het snorkelapparatuur bij aankomst meteen in onze handen gedrukt!
Helemaal uitgedost sprongen we het water in. Na een lesje van Petterhams had ook Syna door hoe zo’n snorkel werkt en konden we met z’n allen genieten van de wereld van de vissen. Iedereen kon weer lekker het kind uithangen en om de zoveel seconden werd er: ‘Een zeester!’ ‘kijk! Een blauwe met strepen!’ of iets dergelijks geroepen. Het was helemaal geweldig. Na een uur genieten waren onze beentjes toch een beetje moe en werden we weer opgehaald door de boot.
Terug op het eiland kregen we een heerlijke lunch en konden de verloren uurtjes slaap ingehaald worden in de hangmatten. Al veel te snel werden we weer opgehaald voor een nieuwe duik. Wat een luxe!
Na een prachtige zonsondergang kregen we een heerlijk diner van gebarbecuede vis en groente en als toetje uiteraard fruit. Met een doos Anchor Bier hebben we een hele leuke avond gehad en veel gelachen.
Zondag 29 augustus, door Quirine
De zee maakt onrustige geluiden en hier en daar hoor je een hond blaffen of wat voetstappen van een voorbijganger, en dat terwijl je rustig in een hangmat ligt te luieren genietend van dat wat er om je heen gebeurt. Dit zou het perfecte plaatje zijn, en in zekere mate voldoet Koh Rong San Lam ook aan dit beeld, toch een beetje jammer dat het met bakken uit de hemel komt en de wolken uit woede donderende geluiden maken. Desalniettemin gaan Petter Hams en Syna, die kirrend als een kind zich loopt te verheugen op nog een snorkeltocht, mee met de boot om naar de bodem van de zee te kijken…
Beiden komen kotsmisselijk terug terwijl wij rustig aan het lezen zijn of in onze boekjes aan het schrijven zijn. Het einde van de reis is in zicht en dat is duidelijk merkbaar. Er worden om de haverklap herinneringen opgehaald en bij de gedachte aan afscheid nemen van Syna gaat de stemming ook meteen op standje depressief. Gelukkig merkt de praatjesmaker er weinig van en liggen we binnen de kortste keren weer dubbel van het lachen.
Van een tropische regenbui kan ik hier niet spreken, al sinds vanmorgen vroeg regent het als een gek en pas vlak voordat de boot voor terug gaat naar Sihanoukville houdt het op. Hierdoor kunnen we om de tijd te doden nog even het mini dorpje bekijken. Avontuurlijk als we zijn springen we over een riviertje om de overkant te bereiken en durven we wel helemaal tot het einde van de gammele pier te lopen om het eiland eens van een afstandje te bekijken. Met een timing die zoals altijd weer perfect is, zijn we precies op tijd terug om op de boot te stappen en terug te gaan naar Sihanoukville. De reis wordt niet door iedereen als prettig ervaren, wat leid tot een flinke overgeefbeurt van Regy. Gelukkig kan ze er zelf achteraf om lachen “weer een ervaring erbij” en kan Lynne het nog ophouden totdat het wegvaagt.
De laatste avond met z’n allen moet een feestje worden hebben we besloten. Bij de ‘Holy Cow’ nuttigen we ons diner (dat is weer eens wat anders dan een blauwe dolfijn). Met z’n vieren hebben we een kaart voor Syna geschreven met de boodschap dat we vanuit Nederland een gepast cadeau naar hem zullen sturen. Wat het is, dat weet hij niet. Wij wel, want wij gaan het maken; een fotoboek met alle foto’s van de fotoshoots die hij ons van hem liet nemen of hij met de zelfontspanner van zichzelf nam (geloof me, dat zijn een heleboel foto’s!). Na een uitleg over zoenen met Cambodjanen en Westerlingen gaan we in de benen, opzoek naar een leuke plek om te dansen en te drinken.
Een plek om te dansen is moeilijk te vinden, er zijn wel een paar grote discotheken, maar dat zijn of hoerenplekken of maffiavergaderplaatsen. Gelukkig zijn er zat barretjes en zetten we ons uiteindelijk neer bij een bar die een naam heeft met een aap (we blijven in het dieren thema). Vooral Syna vind de avond helemaal geweldig, wat ons ook goed doet, en er voor zorgt dat hij vooral lekker blijft drinken. We zijn een vreemde groep zo met z’n zessen, maar het is super gezellig en ondanks dat we niet meer hebben gedanst, was dit een geweldige afsluiting van een geweldige periode met deze mensen.
Maandag 30 augustus, door Lynne
4 Weken geleden beschreef ik de heenreis. Vandaag, na prachtige ervaringen te hebben opgedaan in deze weken, schrijf ik over de terugreis. Bijna van iedereen en alles hadden we al afscheid genomen de laatste dagen, maar nog niet van Syna. We hebben het misschien niet zo vaak over hem gehad in alle weblogs, maar Syna is een hele lieve, grappige maar vooral speciale jongen door zijn verleden. We hebben een ontzettend leuke band opgebouwd, zoals hij het noemt ‘als grote broer en zijn zusjes’. En vandaag moesten we afscheid nemen. Uiteraard met heel wat gehuil, we blijven immers een meidengroep. Maar er ligt ook wat leuks in het verschiet: met het idee dat we iedereen binnen 40 uur weer zouden kunnen zien en omhelzen, gingen we op reis naar het vliegveld in Bangkok. 14 Uren van draaien, hangen, overstappen, puffen en wc-stops later, kwamen we daar ongedeerd aan en vielen we aan op het eerste westerse teken: de Burger King. We missen Cambodja nu al, maar kijken ontzettend uit naar jullie!
Tot morgen, X X X X X X
Veel liefs,
April, Lynne, Quirine, Regy en Peterhans
Wil jij ook het Cambodja project steunen? Maak dan jouw vrijwillige bijdrage over op:
Stichting En Route, Rotterdam:
Giro 2619459 o.v.v. Cambodja 2010
Alvast super bedankt!
Het Cambodja project is een initiatief van Stichting En Route uit Rotterdam( http://www.stichting-enroute.nl )
X X X X X X
Veel liefs,
April, Lynne, Quirine, Regy en Peterhans
Wil jij ook het Cambodja project steunen? Maak dan jouw vrijwillige bijdrage over op:
Stichting En Route, Rotterdam:
Giro 2619459 o.v.v. Cambodja 2010
Alvast super bedankt!
Het Cambodja project is een initiatief van Stichting En Route uit Rotterdam( http://www.stichting-enroute.nl )
-
30 Augustus 2010 - 23:38
Paul Dion Fenne Jop:
Golden Girls en Peterhans,
Ik zie en lees wel dat jullie veel gelachen, gesjouwd, geslapen, gehuild, gemetseld, gefietst, gelopen, gezweet, gegaapt, geschilderd, gedronken, gegeten, en veel gewerkt hebben.
Jullie hebben ook veel plezierige, lollige, geinige, mooie, schitterende, prachtige, lieve en ongelofelijke momenten meegemaakt.
Veel mensen hebben jullie weblog bekeken en gelezen, een heleboel hebben ook een reactie geplaatst. Voor al die mensen die een bijdrage geleverd hebben of ze nou geld, kleren, tandenborstel, knuffels of iets anders hebben gegeven, hebben kunnen lezen dat alles in goede handen is gekomen, ik weet zeker dat ze daar geen spijt van hebben.
Dan zijn er ook nog jullie ouders of partners die heel erg trots zijn op jullie.
Wat eigenlijk wil zeggen is dat iedereen die aan dit project heeft meegewerkt in welke vorm dan ook veel mensen in Cambodja weer heel erg blij hebben gemaakt.
Goede terug reis en tot vanmiddag.
Paul, Dionne, Fenne en Jop.
-
01 September 2010 - 16:56
Quirine:
Jeetje, zit net alle weblogs terug te lezen (dat is echt veel werk XD) vanuit het boek dat we van de familie van de Sande hebben gekregen (super bedankt! Wat een werk moet dat zijn geweest! Echt heel leuk!! )en krijg er een heel raar gevoel van. Leeg van het gemis, en vol van de ervaringen.
Ik heb alles echt als geweldig ervaren (oke, de fotoshoot misschien iets minder) Het werk was vrij zwaar maar leuk, en het feit dat de hele maand ook een vakantie gevoel gaf maakte het natuurlijk helemaal relaxt.
Meiden, Petter Hams, People in Cambodia, Mensen thuis, iedeeen;
DANKJES!!!!
xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
