Team augustus op stoom!

Lieve lezers,
Bedankt voor de vele lieve reacties op onze vorige weblog. Het is voor ons allen leuk om deze te lezen en het is een stimulans voor een ieder om de stukken te schrijven. Even tussendoor hebben we toch nog tijd voor het plaatsen van een weblog.

Wat hebben we toch een geweldig team! Iedereen werkt hard en zelfs onze vrije zondag was zo vol dat het wel leek of we gelijk het hele weekend in 1 dag hadden gestopt.

Naast het plezier wat wij met elkaar beleven hebben we ook gezamenlijk de voormalige gevangenis van de Rode Khmer bezocht, alwaar nu het Genocide Museum is gevestigd. Een indrukwekkende, maar ook emotioneel moeilijke rondgang.

Het werk in het dorp gaat hard. We weten nu wat graven en metselen is! Ook het metaal vlechten hebben we onder de knie en de lokale werkers begeleiden ons in de werkzaamheden. In het dorp zijn de bewoners dankbaar voor hetgeen wij voor hen kunnen betekenen. Vandaag werken we plannen uit om ‘onze school’ beter bereikbaar te maken. Er moet een weg naar toe en we willen onder de school de grond ophogen zodat deze droog blijft tijdens de regenval. Tussen de middag kunnen de kinderen dan daar blijven eten en kunnen we starten met een ‘food-programm'. Met de chief gaan we in gesprek over de 'dorpsraad' die toezicht zal gaan houden op het 'Water- en Wastemanagement' in het dorp, maar ook er voor gaat zorgdragen dat er draagvlak blijft om het dorp en de kanalen schoon te houden!
Hier komen we later op terug.

Wij hebben het hier ontzettend naar ons zin, we zijn trots op ons team en de inzet die zij plegen! Hieronder natuurlijk weer de verslagen van de deelnemers.
Vrijdag of zaterdag komt de volgende weblog en zullen we jullie reacties weer lezen!

Tot de volgende keer,
Shaira en Peterhans


Zondag 16 augustus 2009 door Dineke en Nina

Vrije dag, 1 weekend in 1 dag!!

Na twee voldoeninggevende werkdagen in de Cambodjaanse modder en warme zon, mochten wij (tenzij het je ‘markt-dag’ was…) een dagje uitslapen. Om tien uur stonden wij allen, vol enthousiasme te wachten op drie prachtige goud geschilderde tuk- tuk’s!
Dat was een mooi begin van de dag. Heerlijk door drie ervaren rijders rondgereden worden vanaf ons huis, naar de hoofdstad Phnom Penh. Er stond ons een veelzijdige dag te wachten, die begon in de kleurrijke Aw’-Kun Shop. Deze winkel is als een Fair Trade, met hand gemaakte producten en souvenirs, maar je kunt er ook lekker eten of wat drinken.
In de drogist hebben we geld gepind en vervolgens heeft ieder zijn ochtend voortgezet in een internetcafe of wandelend door deze drukke stad vol kleuren, geuren, mooie mensen, winkeltjes, monniken… noem maar op. Tuk-tuk drivers boden in overvloed hun diensten aan.
Om 1 uur zijn we lekker gaan lunchen, dit maal iets anders dan stokbrood met pindakaas of chocoladepasta en voor Shaunna de rijst.
Nu de wending in de dag; het genocide museum. Een volledig intact gebleven herinnering aan de gevangenis die ooit een school was. Velen van jullie weten over de geschiedenis van Cambodja en van een deel van deze gruwelijke daden hebben wij hier van dichtbij een beeld van kunnen krijgen. Iedereen heeft dit uur op zijn eigen manier en ook eigen tempo ervaren.
Hoewel we ons hadden verheugd op het lekker kunnen rond slenteren op de ‘Russian market’, moeten we ons nog even door blijven verheugen, want deze bleek al gersloten.
Maaaar, niet getreurd, we hebben nog lekker tijd gehad voor onszelf heerlijk gegeten en een heel gezellige avond gehad met veel lol. Zowel bij de Aw’-kun shop, in de tuk-tuk als thuis.
Flitsende afsluiting van de dag: Storm!!! Bliksem, harde regen en een heerlijk verkoelende wind. Kijken hoe morgen onze greppels erbij liggen……………..!
Bedankt voor het lezen, wij vonden het leuk om ook een dag als deze met jullie te delen.
Dineke en Nina


Maandag 17 augustus 2009 door Rachel en Julia

Een ontspannen werkdag,

Na een onrustige nacht met veel onweer, was ieder van ons toch iets minder aanwezig bij het ontbijt dan voorgaande dagen. Eenmaal eindelijk in het dorp aangekomen waren wij nieuwsgierig hoe de greppels erbij zouden liggen. Dit viel echter heel erg mee, en de modderhoeveelheden waren minder dan verwacht. Zo vies zullen we dus niet gaan worden vandaag…
Een aantal van ons zijn verder gegaan met het uitgraven van de greppels, andere met het sjouwen van stenen. Rond het middaguur werd ons gevraagd metaal te buigen en te vlechten voor de fundering van de afwateringskanalen.
Na een drukke lunch waarbij de kinderen ons veel energie kostte, zette we ons werk voort in het huis van Liang. Hierbij werden we verrast door een tropische regenbui. Dit zorgde voor vreugde bij ons, maar ook bij de kinderen waarmee wij gezamenlijk de regendans deden.
Na de intensieve dag van gisteren en een benauwde dag vandaag stapte wij voldaan op de fiets terug naar huis. Eenmaal thuis vond er een heus watergevecht plaats wat voor de nodige verkoeling zorgde.
Eerder dan gedacht en gehoopt zaten wij aan ons avondeten, en ja het zal u verrassen, maar ook ditmaal werd ons de rijst niet onthouden. Toen sommige toe waren aan hun bed werden zij blij verrast door een enorme hoeveelheid beestjes, mugjes, insectjes, vieze motten, etc., in de klamboe.
Het metselen van de muurtjes vordert goed en morgen is de deadline voor het uitgraven van de greppels tot het schooltje, benieuwd of dit gaat lukken….

dinsdag 18 augustus 2009 door Julia en Willem

Vlechtdag

Vanochtend werden we wakker en zagen we dat het heerlijk geregend had en we waren inderdaad veel minder bezweet dan normale ochtenden.
Vandaag was weer een dag van ijzer, ijzer en nog meer ijzer knippen, buigen en vlechten. Dit vond plaats in het huis van Lieang, een van onze aangestelde vuilnismannen. De werkmannen werkten stug door aan het uitgraven van de greppels en het metselen van de muurtjes in de hete zon, terwijl wij in de koelte van het huis ons werk leverden. Dat werk was niet zo zwaar vergeleken met het werk van de eerste dagen, maar je moest je aandacht er wel goed bijhouden.
Aan het eind van de dag hadden we volgens Sina meer dan genoeg ijzeren frames voor het gewapend beton gemaakt, die zelfs een beetje moest lachen om de enorme hoeveelheid. De werkers waren ondertussen de school bijna genaderd en ook het metselen schiet goed op. Hoewel het nog niet helemaal af is kan het niet lang meer duren.
Voordat we aan de terugweg begonnen hadden we aan Lieang en Nara, de voorman die het beste Engels van het dorp spreekt, gevraagd of zij de waterton goed achterop Richards fiets konden vastbinden, omdat die er de afgelopen dagen de hele tijd afviel door de vele geulen, stenen, plassen en bobbels in de zandweg. Lieang en Nara hadden een mooie constructie bedacht met een paar verrotte plankjes, maar halverwege was het weer zover…
Thuisgekomen moesten Sina en Peterhans nog even naar de dorpschief van het dorp thuis, omdat de politie dacht dat ze wel wat kon verdienen aan die Westerlingen. Na tussenkomst van de dorpschief hoefde dit uiteindelijk niet.
Ook had Shaira de was van iedereen verzameld en een goeie was gedraaid/gestampt. Waar we uiteraard heel blij mee was.
Al tijdens de terugweg zagen we een mooie donkere lucht ons tegemoet treden, waar wij in Nederland nooit blij zijn met regenbuien zijn die in Cambodja voor ons meer dan welkom. Niet veel later was het inderdaad zover, de regen viel met bakken uit de lucht en het onweerde ook flink. Peterhans, Willem, Richard, Nina en Sina waren net buiten aan het volleyballen met de volleybal van Richard die we kwijt geraakt waren, maar weer gevonden hadden onder een tafel. Waar je normaal naar binnen zou gaan, deden wij onze shirtjes uit en gingen we er nog even goed tegenaan. Na vele slidingen en jubelkreten was het uiteindelijk 1-1 geworden. To be continued….
Een fijne verrassing was de grote pan vol met noedels en gamba’s. Dit lusten we zeker na al die dagen rijst en hoewel de stroom even was uitgevallen door de bliksem probeerden we toch dapper met stokjes te eten. Door de regen zitten we nu binnen waar lekker geen insectjes en ander ongedierte ons irriteren. We rusten nu nog even lekker uit, omdat ons morgen weer een lange dag wacht vol met zwaar werk in de greppel en daarna nog naar de Killing Fields, die op nog geen 500 meter afstand van ons zijn.
Julia en Willem



Tot de volgende weblog

Heel veel groeten en kusjes;
Bionda, Dineke, Julia, Kim, Marlies, Nina, Rachel, Richard, Shaira, Shaunna, Willem en Peterhans



Wil je ons blijven ondersteunen?
Maak dan een vrijwillige bijdrage over op:
Stichting En Route, Rotterdam:
Giro 2619459
o.v.v. Cambodja 2009 augustus



Het Cambodja project is een initiatief van Stichting En Route uit Rotterdam (http://www.stichting-enroute.nl ) en wordt op financieel gebied gesteund door Xplore van het Ministerie van Buitenlandse Zaken(http://www.xplore.nl). Bezoek ook onze website http://www.cambodjaproject.nl