Cambodja Augustus, Angels aan de afronding

Lieve lezers,

De afgelopen dagen hebben in het teken gestaan van afbouwen en afscheid nemen. Vrije (mid)dagen zijn ingetrokken om toch nog even de laatste klussen te klaren! We zijn trots op ons ‘Angels-team’ en de door hen behaalde resultaten. Natuurlijk ook een hele grote pluim voor de inwoners van Anlong Kong die ons uitermate goed hebben ondersteund bij de projecten.
Voordat we vertrokken hadden we allen zo onze ambities; het ervaren van een andere cultuur, het werken in een ander land, het bieden van ondersteuning aan een dorp, het leggen van contacten met andere jongeren en zo veel meer.
We kunnen niet anders stellen dat de ambities gerealiseerd zijn! Iedereen heeft er zo verschrikkelijk hard aan getrokken en dat heeft zich uiteindelijk geuit in een geweldig afscheidsfeest in het dorp. Honderden inwoners van het dorp hebben het feest meegevierd. Het afscheidsfeest bij de familie, waar we natuurlijk naast een heerlijk diner een ware karaoke- feest hebben gehad, werd ook bezocht door alle werkers uit het dorp. Voor onze Angels een grote verrassing, want ’s middags was er menig traantje gelaten toen we uit het dorp vertrokken. Een geweldig feest dus!
Vanochtend om 6 uur zijn we begonnen met het inpakken. Vervolgens was er weer een emotioneel afscheid van de families waar wij ons ‘thuis’ hebben gevoeld en die voor ons kookten. We vertrokken in 2 groepen naar Phnom Penh waar iedereen tot 13.00 uur de tijd had om de laatste inkopen te doen. Na een gezamenlijke lunch gingen we met de bus naar het vliegveld waar we snel waren ingecheckt.

Momenteel brengen we de avond door op het vliegveld in Singapore. Straks vertrekken we met vlucht SQ 324 naar Schiphol waar we morgenochtend om 7 uur (Nederlandse tijd) zullen arriveren!

Dat is dan het einde van onze reis. Het was een geweldige ervaring om deze groep enthousiaste en ambitieuze groep jongeren op pad te zijn. De wijze waarop zij zich hebben gemanifesteerd is moeilijk te omschrijven. We kunnen niet anders stellen dat onze Angels de drives hebben om in contact te komen met andere mensen en culturen, dat zij kunnen omgaan met tegenslagen, dat zij in staat zijn em elkaar in moeilijke periodes er door heen te trekken en dat ze ontzettend veel power hebben om het ook heel leuk te hebben met elkaar. En dat plezier maakte het voor ons zo fijn om deze groep te ondersteunen in de ervaringen die zij hebben opgedaan.
Aw’ kun voor deze lieve en succesvolle deelnemers!

Liefs en tot morgen
Shaira en Peterhans


woensdag 2 september door: Willem en Kim

De laatste volle werkdag

Toen we vanmorgen wakker werden, zagen we dat het flink geregend had. Op de fiets kwamen we dan ook ouderwets veel plassen tegen, sommige zelfs zo groot dat we er niet omheen konden fietsen. In het dorp aangekomen, gingen we allemaal werken aan de greppel bij de school. We stonden tot onze enkels in de vieze modder die was onstaan door de regenbui en moesten stenen van de ene kant van de greppel naar de andere kant gooien. Hierdoor waren we al snel allemaal heel vies, behalve Peterhans, Marlies, Nina en Julia. Zij gingen namelijk naar Phnom Penh, maar de tuktuk was veel te laat. Ze hebben toen ''garbage bins'' en allemaal soorten planten gekocht voor bij de school en de entree van het dorp.
De greppel was om 11:00 helemaal vrijgemaakt van stenen en toen zijn de meeste van ons onder de school verder gegaan met het zand onder de school te verplaatsen.

Na de lunch zijn we hiermee verder gegaan en hebben we ook stenen en beton gestort in de greppel. Toen het om half 5 heel hard ging regenen, zijn we gaan schuilen en toen de regen maar aanhield, zijn we naar huis gegaan. Iedereen kwam toen helemaal doorweekt en koud aan, maar het een keertje koud hebben in Cambodja is ook wel leuk.

Vanavond hebben we ons voorbereid voor de feesten van morgen. Namelijk het feest in het dorp en het feest bij ons gastgezin. Hiervoor hebben we heel veel cadeautjes ingepakt en lootjes gemaakt voor het verloten van de fietsen. We hebben er allemaal veel zin in om morgen de cadeau's uit te delen en de dorpsbewoners blij te maken met een nieuwe fiets.
Ook geven we morgen alle spullen die we in de loop van de week in Phnom Penh gekocht hebben voor de school.


Donderdag 3 september, geschreven door allen
De laatste ‘werkdag’ is aangebroken. Zoals elke dag werden we om half 7 weer (wreed) gewekt! Wakker worden, douchen, aankleden, ontbijten en wederom op de fiets. Vanochtend hadden we de taak om de, voor ons laatste, werkzaamheden uit te voeren. Bij de school moest nog een greppel af en hebben we nog een paar 100 kilo puin versleept voor het wandelpad op het schoolplein.
Na 3 uur constant zwoegen zijn we weer terug gegaan naar huis om de laatste voorbereidingen te treffen voor het eindfeest in het dorp. Gelukkig hadden we gisteren alle kadootjes al ingepakt. Na de check van alles hebben we ons ‘netjes’ aangekleed en kwam Sina met de TukTuk om alles mee te nemen. Om 13.30 uur vertrokken we weer op de fiets naar het dorp.
Daar aangekomen waren de werkers al verschrikkelijk hard opgeschoten. Het ruwe beton was al gestort, het schoolplein wordt echt heel mooi!
We zijn gestart met het versieren van de school. Ballonnen, slingers, vlaggen en natuurlijk ‘ons spandoek’. Richard is nog ‘even’ heen en weer gefietst omdat we toch nog iets waren vergeten; ‘de Almeerse vlag’. De gemeente Almere heeft ons gesponsord en van dat geld hebben we zaken gekocht die nodig zijn om het onderwijs in Anlong Kong nog beter te maken! De afgelopen weken hebben we geluncht bij de tempel. Als bedankje hebben wij ze 200 stenen gegeven om hun tempel af te bouwen. Zij waren daar zo blij mee dat ze voor ons hun geluidsinstallatie bij de school hadden geïnstalleerd. Het geluid droeg zo ver dat niemand het kon ontgaan dat er een feestje werd gegeven.
Om 15.00 uur begon het officiële gedeelte. Wij zaten met z’n allen op de trap van de school en Peterhans en Sina openden de ceremonie. Honderden mensen waren op het feestje afgekomen. In de weken dat we in het dorp aanwezig waren hebben we met heel veel mensen samengewerkt en dus waren er ook heel veel kadootjes;
Als eerste werd de dorpschief naar boven geroepen. Peterhans bedankte hem voor zijn inspanningen en wees hem op het feit dat er ten opzichte van vorig jaar veel verbeterd is. De straten zijn schoner en er zijn meer inwoners betrokken bij het schoonhouden van het dorp. Wij zijn dan ook heel blij dat de chief ons de mogelijkheid geeft om, samen met de inwoners van Anlong Kong, te werken aan het verbeteren van de hygiënische omstandigheden in het dorp. De afwateringskanalen zijn bijna af en het resultaat is nu al zichtbaar. Peterhans drong er bij de Chief op aan dat hij toch zal moeten investeren in een dorpscomité om controle te houden op zowel het ‘water- and wastemanagement’ en het schoon houden van het dorp.
De Chief bedankte ons allen voor de inspanning. Hij gaf aan heel blij te zijn met de inspanningen van de ‘volunteers of En-Route from the Netherlands’. Hij voelde zich letterlijk grenzeloos verbonden met onze teams. Het belangrijkste is dat hij heeft aangegeven dat hij alles in het werk zal stellen om dorpsbewoners, middels een comite, in de gelegenheid zal stellen om verder te werken aan het algemene welzijn voor de inwoners van Anlong Kong! Dat is winst!
Nadat Peterhans het ‘grenzeloos verbonden’ t-shirt en onze groepsfoto had gegeven werden de Deputy-chiefs bedankt voor hun inspanningen. Zij hebben zich regelmatig laten zien bij onze werkzaamheden. Zij waren zeer blij en bedankten ons dan ook hartelijk voor onze inzet.
Vervolgens kwamen de 6 docenten op het podium. Wij zijn trots op deze mensen. Met weinig middelen zijn zij in staat om een onderwijsprogramma op te zetten voor kleuters tot en met volwassenen. De school begint dan ook om 08.00 uur en gaat pas dicht als het donker is. De hele dag hebben er groepen GRATIS onderwijs. Naast onze groepsfoto hebben wij ze lesboeken, whitebordmarkers, schriften, leitjes, krijt, afvalemmers, bezems, stoffer en blik, water-bins en een heleboel grote posters met het ABC en 123 in zowel Engels en Khmer. Als laatste hebben we 2 wereldkaarten en kaarten van Cambodja gegeven. Eindelijk konden we aangeven waar Nederland ligt! De teachers waren ontzettend blij met deze ondersteunende materialen en beloofden dat, als we volgend jaar terugkomen, het niveau van de engelse taal in het dorp sterk verbeterd zal zijn.
Zoals jullie hebben kunnen lezen is de afgelopen week het foodprogramm gestart. De 3 vrouwen die verantwoordelijk zijn voor het koken en het uitreiken van het eten werden door Peterhans naar boven gehaald en zij ontvingen van ons extra borden, lepels en drinkmokken. Het aantal kinderen dat nu gebruik maakt van het les- en voedselprogramma is al gestegen naar ruim 100! Extra materiaal is dus wel nodig.
Daarna haalden Peterhans en Sina ‘onze’ werkers naar boven. Onder luid gejuich, geklap en high fives kwamen de mannen op de veranda. Peterhans vertelde dat wij ontzettend trots op deze mannen zijn. Zij hebben verschrikkelijk hard gewerkt en het mooie is dat zij ons konden vertellen wat wij allemaal moesten doen. Zonder de inspanningen van deze 10 bikkels was het project nooit zo ver gekomen. Van ons kregen ze allemaal een les- en woordenboek Engels-Khmer/Khmer-Engels. Dit wel onder de voorwaarde dat zij met de groepen die volgend jaar komen in het Engels kunnen communiceren! De docenten zullen ze helpen en met trots liepen zij met de ‘grenzeloos verbonden’ shirts die wij ze gegeven hebben.
Als laatsten werden Rith en Leang naar boven gehaald. Ook weer onder een overweldigend applaus kwamen zij op de veranda. Speciale dank voor deze 2 mannen die het afgelopen jaar hard gewerkt hebben. Naast de gebruikelijke foto en shirt konden we hen vertellen dat hun jaarcontract voor een jaar wordt verlengd! Wij hoeven jullie natuurlijk niet te vertellen wat dit met hen deed….
Toen iedereen op de veranda stond hebben we de Septembergroep, Heida, Roy, Werner, Lisa en Mirna voorgesteld aan het dorp. Het stokje werd figuurlijk overgedragen.
De loterij voor 7 fietsen kon aanvangen. Afgelopen nacht hebben we 2 x 250 lootjes geknipt en geschreven. Het is sneu, maar de loterij viel letterlijk in het water. We waren net begonnen met het uitdelen van de lootjes en we werden overvallen door een (ondertussen bij ons wel bekende) tropische regenbui. De uitgedeelde lootjes waren binnen enkele ogenblikken doorweekt en onleesbaar. Al heel snel besloten we dat de loterij niet doorging en dat de septembergroep alle fietsen gaat verloten. Dat was even jammer, maar….. we hebben hier wel geleerd om om te gaan met tegenslagen.
We hebben afscheid genomen van de families in het dorp en we zijn per fiets en TukTuk teruggekeerd naar het huis. Het afscheid was soms best moeilijk en er zijn wel enkele traantjes gelaten. Thuis gekomen had moeder voor ons een heerlijke maaltijd gemaakt. Nadat Peterhans ons allemaal op Boeddhistische wijze had gezegend met water en jasmijn hebben we samen met de septembergroep genoten van de noodles en rijst en een diversiteit van groenten en snacks. Zoals gewoonlijk was er weer veel te veel, dus moesten we ff doorhappen.
Na het eten werden de kadootjes uitgedeeld aan de mensen die ons de afgelopen weken hebben geholpen. Naast de gebruikelijke bedankjes (waar Peterhans alles vandaan haalt weten we niet, maar het werkt wel!) kreeg de familie waar wij woonden en ons thuis voelden een jonge mangoboom, onze groepsfoto, t-shirt, een karaokeset en een nieuwe wasteil (die was gesneuveld tijdens een wat ruw watergevecht). Vader (die ons ’s ochtends naar de markt reed) en Moeder (altijd aanwezig om te koken en te lachen) ontvingen een foto en een klein geldbedrag voor hun inspanningen. De medewerkers van de Aw’Kun shop kregen van ons een foto en een t-shirt. Na deze ceremonie kregen wij van de septembergroep allemaal een ‘fair trade’ bloem en wensten zij ons alle geluk en een goede terugreis!
Terwijl wij ons gereeds maakten voor de karaoke-afscheids-party kwamen, tot onze verrassing, alle werkers, Rith en Leang bij ons huis. Wat een feest!!! Met ruim 30 mensen hebben we uren gezongen, gedanst en gefeest! Dit feest zal ons nog lang heugen en we zijn blij dat we dit met z’n allen hebben kunnen delen. Omstreeks half 11 was het feest ten einde en hebben we ‘echt’ afscheid genomen. Ook hier hielden we het niet droog. Overigens wij niet alleen, ook de werkers waren best wel emotioneel! Het duurde dan ook een half uur om gedag te zeggen. Uiteindelijk lagen we omstreeks half 12 moe, maar heel voldaan, in ons bed voor de laatste nacht onder onze eigen klamboe.

Het verslag van onze reis en thuiskomst komt komend weekend!

Heel veel groeten en kusjes en tot morgen;

Bionda, Dineke, Julia, Kim, Marlies, Nina, Rachel, Richard, Shaira, Shaunna, Willem en Peterhans


Wil je ons blijven ondersteunen?
Maak dan een vrijwillige bijdrage over op:
Stichting En Route, Rotterdam:
Giro 2619459
o.v.v. Cambodja 2009 augustus



Het Cambodja project is een initiatief van Stichting En Route uit Rotterdam (http://www.stichting-enroute.nl ) en wordt op financieel gebied gesteund door Xplore van het Ministerie van Buitenlandse Zaken(http://www.xplore.nl). Bezoek ook onze website http://www.cambodjaproject.nl